دسته سنگ زن

روز نهم محرم)تاسوعا) نيز بزرگترها جقجقى مىزدند و بخانه افرادى كه در عرض سال از عاشوراى گذشته تا اين روز فوت نموده و مرحوم شده بودند مىرفتند، آنان را دسته سنگ زن مىگفتند. جق جقى زدن ا ينها حالت خاصى داشت كه براى از عهده برآمدنش تمرين لازم بود، در راه كه عبورى مىرفتند شعرشان (مظلوم حسينم حسين محروم حسينم حسين...) بودو بصورت ساده چوبهايشان را بهم مىزدند ليكن درمجلس شعر نوحهاى كه انتخابب شده بود به سه و پنج معروف بود، قسمتى از آن با سه ضربه و قسمتى ديگر با پنج ضربه جور مىآمد. در سه ضربهها دستها را برابر هم نمىگرفتند بلكه يكدست را كمى بالا و دست ديگر را كمى پايينتر با آهنگ نوحه دست پايين به سمت بالا و دست بالا بسوى پايين حركت مىكرد و دو دست كه برابر هم مىرسيدند چوبها را به هم مىزدند و حركت را ادامه مىدادند و در مصرعهاى پنج ضربهاى يك ضربه در برابر آرنجها و ضربه دوم در برابر شانهها و ضربه سوم بالاى سر و چهارم باز برابر شانهها و پنجم ضربه باز در برابر آرنجها زده مىشد در اين حركتها بدن هم ثابت نمىماندد بلكه به تبع دستها گاهى به جلو و گاهى قد راست و با قرارگرفتن بر سر پا به بالا و باز به جلو متمايل مىشدند و بعضى در ضربه دوم و چهارم چوب در دست راست را به سينه مىزدند و نمونه اشعارى كه مىخواندند اين است (پنج ضربهاى: مرحبا اى پيك خاص كردگارم جبرئيل مرحبا ديرآمدى بنشين كنارم جبرئيل و سه ضربهاى: جبرئيلا بهر يارى آمدى با جنود كردگارى آمدى در كجا بودى چرا دير آمدى گو به اين خيل ملك من جان نثارم جبرئيل) (جواب سنگ زنها: مرحبا اى پيك) و بعد نوحه خوان: جبرئيلا بين چه آمد بر سرم، خاك گرم كربلا شد بسترم پاره پاره شد على اكبرم اندر اين دشت بلا ياور ندارم جبرئيل)جواب)...) و نمونهاى ديگر: كاش اندر كربلا آن قوم بد اختر نبود يا حسين بن على فرزند پيغمبر نبود بر سر زينب نيفكندند كهنه معجرى حق پيغمبر مگر مقدار يك معجر نبود داغ قاسم را چو سنجيدند در ميزان دل يك سَر مو كمتر از داغ على اكبر نبود شيعيان خاكم بسر از كربلا تا شهر شام از براى عترت آل نبى ياور نبود، و بعد از هر بيتى توسط سنگ زنها بيت اول تكرار مىشد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: